Çatlamalar...
İçimin gölgesine çekilen bir tomar aşkın işgaliyle geçiyor yirmibeşinci yaşım.
Sükunet kesmez hayatımın ritmini,
Milyarlarca köhnemiş yüreğin gerisinde,
debisinin baş döndüren vertigolara teşne olduğu bir yürek.
Bana heyecanı cesetlere çalan hikayeler çığırmayın,
İliği neftî karizmalara ikna olmayan bir devrimci büyütüyorum istemsizce!
Bana abayası mutluluğun resmi olan kadınlar göstermeyin,
Rahmindeki tanrısal kayıpları bilirim!
Adını dünyanın koyduğu tüm kırgınlıklara tenezzül etmez bir hafsalayı, yakamam, yıkamam!
Doğrusu onun esiriyim,
Bir ben bilirim içimdeki Tanrının edepsizliğini!
Kulak vermeyin, gönül hiç vermeyin!
Yakarım, yıkarım istemsizce!
Doğrusu bilmezdim boyle olduğunu,
Bana, şiirini özüne güvenden yaratan adamlar öğrettiler
Bir tutam umut, bir tutam kaybolma cazibesi kondurdular göbek deliğine.
Saçlarıyla diyarları dolaştıkları kadınları izlettiler,
devrimcimin kulağına fısıldadılar usulca, “hayat böyle yaşanmaz, düş, düş, düş…”
Kendisini durduran bir dünyaya inanmayan içimdeki edepsiz!
Adına özgürlük deme, kendilik hiç deme!
Kuralına uymadığın cennetin günahkarı olacağın bir sahne kurulmuş!
Her ne kadar cennetin ta kendisi olduğuna inansan da…
Tenine soğuğunu hissettirmeyen bir denizin kıyısında, uykuyla uyanıklık arasında
Kolunu kaldıramıyor olmanın yüzüne kondurduğu tebessüm
ve kusmaktan nemlenen saçlarını denize dökme arzuna şiir yazayım.
Sana bir ben mi merhametliyim?
Ayağına deniz kabukları batıyor, duyuyor musun?
Kimliğinden benliğine geçtiğin bir kaç an çalabilirsin ancak hayattan!
Sana topyekün hikayeni kendin yazmışsın hissini yükleyen bir yalancı hayat!
Neresinden tutsan, elinde kalıyor özgürlüğün…
Büyütemediğin alışkanlıklar ısmarla gecene,
Sarayburnundan geç, bağır, bağır, bağır…
Benliğinin ısmarladığı bu gecede insanlar ne der diye düşünmeden bağır!
Yarına seni uyandıracak lanet olası kimliğini hiç büyütmek zorunda kalmamış
ve hatta esiri olmak durumuna düşmemiş gibi bağır.
Parmaklarındaki hissizliğe bir sigara kondur, düşeyazsın…
Yakamoz yok denizde, bu yazılana şiir denmesin diye..
Sana yarattırılan kimliğin seni ilhakının manifestosudur.
Bunu bir ben mi anlıyorum?
Kulak verin, ve hatta gönül!
Ben kimseyi yakamayacak kadar kölesiyim tanrımın…
Yorumlar
Yorum Gönder